Temsilciler Meclisi’nde Cumhuriyetçiler, ulusal borcu azaltmaya o kadar kararlı görünüyorlar ki Eylül 2024’te hedeflerine ulaşmak için hükümeti kapatma tehdidinde bulundular. Meclis Başkanı Mike Johnson (R-La.), hükümeti kapatmanın partiye siyasi zarar vereceğini fark ederek, ülkeyi kurtarmak için hükümeti çalışır tutmaya önem veren Demokratlara bir kez daha güvendi.

Sağcılar bunun olacağını ve bu süreçte Demokratlardan ve Johnson’dan birkaç çıkar sağlayabileceklerini biliyorlardı, çünkü bunu daha önce yapmışlardı. ABD siyasetini anlayan herkes, Cumhuriyetçilerin Sosyal Güvenlik ve Medicare gibi popüler programlarda önemli kesintiler yapmaya kalkışırlarsa, kendilerine zarar vereceğini bilir.

Cumhuriyetçi gerici kanadı bunu yapmayı ister ama politik sonuçları üstlenmek zorunda kalırlarsa yapmazlar.

Cumhuriyetçilerin siyasi stratejisi, borç krizi gibi endişe verici öykülerle seçmeni korkutarak ve kafasını karıştırarak dikkatlerini altyapı gibi konulardan, dengesiz gelir dağılımımızdan ve yatırım ve ilgi gerektiren Amerika’nın yurtdışındaki zorluklardan saptırmaktır.

Cumhuriyetçiler ABD’nin ($35 trilyon başına kadar 2024’ün sonlarına doğru) borç içinde boğulduğunu iddia ediyor. Borcun “sürdürülemez bir yolda” olduğu sürekli tekrar ediliyor, ancak bu yolun ne kadar süreceği hakkında hiçbir fikirleri yok. Federal hükümeti mali sorumsuzlukla suçluyor ve “hafifleten” harcamaların ve torunlarımızın bir gün bu borcun yükünü taşıyacağı uyarısında bulunuyorlar, ama bunun ne zaman ya da olup olmayacağını bilmiyorlar.

Gerçek şu ki; korkutanlar ve kızgın ekonomistler, gelecekte ekonominin nereye gideceğini tahmin etmeye çalıştıklarında atıp tutuyorlar. Torunlarımızın neyle karşılaşacaklarını bilmek kesinlikle imkansız.

Kim 2009 yılında COVID-19 pandemisinin ekonomik etkilerini ya da Ukrayna ve Orta Doğu’daki savaşların ekonomik politikaları yönlendireceğini tahmin etti? I. ve II. Dünya Savaşlarından kaynaklanan büyük ekonomik sarsılmalar, dönüşümler ve borç birikimleri, mevcut oldukları sırada yönetilmek zorundaydı çünkü tahmin edilemezlerdi.

Bu tür şeyler ve ulusal borç gibi karmaşık meselelere geleceği tahmin etmeye çalışmak, safane bir oyundur.

Gerçekleşmesi düşünülen borç felaketinin yaşanan ekonomiyi tehlikeye atacağı yönündeki iddialara yönelik atılan ölçülerin anlamsız olduğu belirtiliyor. Şirketlerin ve ülkelerin sahip oldukları doland oturum olduğuna göre, bu yatırım onlar için karlı bir yatırımdır. Çin ve diğerlerinin, dolarları ellerinde tutmaları, para birimlerini ucuz tutarak daha fazla ihracat yapmalarını sağlar.

Sadece duygusal ve ugutucu hikayeler yayarak milleti borç felaketi gibi hayali bir krize doğru sürüklemek anlamsızdır. Geçici sorunlarla yüzleşmek ve halka, zor durumda olan ailelere destek olmak, Orta Doğu ve Ukrayna’daki tehlikeli çatışmalara yanıt vermek, Çin’in artan küresel etkisini durdurmak ve daha temiz enerjiye geçiş ve yapay zeka ile baş etmeye kadar güçlü kaynaklarımızı harekete geçirmek için borçlanmak ve para harcamak daha mantıklıdır.

Shakespeare’ın söylediği gibi, “mevcut korkular, korkunç düşüncelerden daha azdır.” Kısacası, gelecekteki borç felaketi korkularımız, şu andaki gerçek tehlikelerin yerini almamalıdır. Bu, borç krizini özetler.

Amerika Birleşik Devletleri, mevcut sorunları ele almak için harekete geçerse, gelecekte oluşabilecek bir borç felaketi hakkında duyulan “korkunç düşünceler” günü geldiğinde ele alınacaktır.