Amerikalılar temel ihtiyaçları karşılamakta zorluk çekerken, Başkan Yardımcısı Kamala Harris, enflasyonun yükselmesine neden olan ekonomik politikaları savunmaya devam ediyor. Ekonomik planlarıyla ilgili yaptığı bir konuşmada “Amerikan inovasyonuna ve girişimciliğine yatırım yapacağını” ve “her zaman en güçlü ekonomiye sahip olacağından emin olacaklarını” söz verdi.

Konuşmadan dikkat çeken bir nokta, her zaman “fırsat ekonomisi” ile bağdaştırmakta zorlandığı görünen platformundaki bir taht birliği – şirket vergi oranını %21’den %28’e çıkarmayı önerisiydi.

Daha yüksek bir şirket vergi oranı önererek, Harris, Amerika’nın dünyanın karşısında rekabetini sürdürmesini sağlama taahhüdünde bulunamayacağını gösteriyor. Daha yüksek bir şirket vergi oranı, inovasyonu boğar ve Amerikan şirketlerine maliyet getirir, bu da sonunda işçiler, tüketiciler ve emekliler tarafından ödenecek.

Amerikan işletmeleri küresel bir ekosistemde faaliyet göstermektedir. 2017’de Cumhuriyetçilerin vergi değişikliği öncesi, 35% olan Amerika Birleşik Devletleri’ndeki şirket vergi oranının çok yüksek olduğunda taraflar arasında bir anlaşma vardı. Bazı işletmelerin yabancılara satın alınmalarıyla karşılaşmalarına ve bazılarının ülke dışına taşınmalarına neden oluyordu. Şirket vergi oranını %21’e düşürerek, Vergi Kesintileri ve İstihdam Yasası, Amerika Birleşik Devletleri şirketlerini yabancı çok uluslu şirketlere karşı küresel arenada rekabet ederken, oyun alanını dengelemeye yardımcı oldu. Sanayileşmiş demokrasiler arasında, ABD’nin şirket vergi oranı, dünyanın en yüksek ikinci seviyesinden orta seviyeye düştü.

Bu değişiklik şirketleri ve işleri geri getirdi. Rekabetçi bir şirket vergi oranı, diğer pro büyüme vergi politikaları ve uluslararası vergi reformlarıyla birleştirildiğinde, ABD şirketleri ve işçileri küresel pazarda kazanabilir. Etkilenen firmalar için iç yatırım% 20 artarak ve şirketler aşırı denizaşırı kazancı 2.5 trilyon dolardan fazla repatriated ettiler. Daha düşük oran, sermaye oluşumu, girişimcilik ve verimlilik için yatırımı teşvik eden bir düşük şirket vergi oranının İktisadi İşbirliği ve Kalkınma Örgütü’nün gözlemlerini gösterdi.

Vergi Kesintileri ve İstihdam Yasası sadece şirket vergi oranını düşürmekle kalmadı, aynı zamanda vergi tabanını genişletti ve bunun gibi türde birinci küresel asgari vergiyi uyguladı. Daha geniş bir taban ve daha fazla pro büyüme vergi kanunu ile, Hazine, aslında tahmin edilenden daha fazla gelir topladı. Pandemiden bu yana, Biden-Harris yönetiminin politikaları tarafından teşvik edilen olağanüstü enflasyona uyarlama yaparak, federal gelirler Vergi Kesintileri ve İstihdam Yasası olmaksızın olabileceğinden 100 milyar dolar daha fazla oldu.

Bu yararlar ayrıca işçilere de yansıdı. Düşük bir şirket vergi oranı ile, gerçek orta medyan hane geliri on yılın üzerindeki artışlarla 5.000 dolardan fazla arttı. İstihdam da hızla arttı – yasalaşmanın 2025’te 1.4 milyon tam zaman eşdeğer iş yaratması bekleniyor. Kaybolan imalat işleri, yirmi yılın en yüksek seviyesine ulaştı.

Eleştirmenler, şirketlerin “adil paylarını” ödemeleri gerektiğini söylüyor – ama gerçekten şirket vergi oranı artışının yükünü kim çekecek? Şirket vergi oranı büyümeyle ilişkilidir çünkü maliyeti sadece sahiplere ve hissedarlara ait değildir. Şirket vergi oranı yükü, sahiplere ve hissedarlara %30’un üzerinde vururken yüzde 50 ila yüzde 100 arasında çalışan Amerikalılar tarafından karşılanmaktadır. Ama bu yatırımcılar kimler? Yani, şirketleri kimler yönetiyor? Federal Rezerv verilerini kullanarak, Vergi Birleşik Komitesi, ABD şirketlerine ait hisse senetlerinin %60’ının hane halkı hesapları ve emeklilik araçları tarafından tutulduğunu tahmin ediyor. Amerikalılar bu planlarla emeklilik için tasarruf ederler; ekonomik gelecekleri kelimenin tam anlamıyla Amerikan şirketlerine yatırılmış durumdadır.

Bir çalışma, %28 şirket vergi oranının S&P 500 piyasa değerinde 3.6 trilyon doların üzerinde bir silme etkisine sahip olabileceğini tahmin ediyor, Amerikalıların emeklilik birikimlerini tehdit ediyor. Şirket vergisi oranı artışları sadece şirket sorunları değildir – çalışanlar, düşük maaşlar, daha yüksek fiyatlar ve emeklilik planlarıyla ilgili şirket vergilerindeki artışları görmektedir.

“İmkan ve inovasyon” konusundaki boş retoriğe rağmen, Başkan Yardımcısı Harris’in şirket vergi oranını artırma planı Amerikan işletmelerinin neden başarılı olduğunu yanlış anladığını göstermektedir. ABD şu anda dünyadaki en fazla “tek boynuzlu” şirkete -1 milyar dolar veya daha fazlasına değer biçen şirketlere – ev sahipliği yapmaktadır. ABD, yatırımı ve büyümeyi teşvik eden politikaları teşvik eden diğer ülkelere göç eden başlatılan girişimlere cezbetmektedir.

Bu şirketler işlerini ve işleri buraya getirdiklerinde ve yerel işletmelerin gelişmesine izin verildiğinde, Amerikan işçileri fayda sağlar. Çalışmaya başlamak, büyümek ve büyütmek için en iyi yerin Amerika olmasını sağlayan düşük şirket vergi oranı gibi büyümeyi teşvik eden politikalarda hepimizin ortak bir menfaati vardır. FGVirtualAssistant